Eindelijk! Ik zie lichtjes beneden. De hele reis was het donker, maar aan de horizon komt ook al wat licht om de hoek kijken. En dan ineens begint het vliegtuig te hobbelen. En voelen we het toestel afremmen. We staan aan de grond. We zijn echt op Fiji. Het is 5.30 in de ochtend, maar we voelen meteen al de warmte. De zon komt op en het is al 23 graden. Heerlijk. Het duurt alleen een eeuwigheid voordat we de tassen hebben en daarna nog een eeuwigheid voor we buiten staan. De auto is gelukkig snel geregeld. De Daihatsu Terios was jammergenoeg niet meer beschikbaar J. We zijn daarom stampvoetend toch maar accoord gegaan een toyota landcruiser. Wat een ontzettend gave bak is dit zeg. Het enige nadeel is dat het stuur aan de verkeerde kant zit. Maar op zich ook wel weer handig. Als je toch links moet rijden..........

We zijn ingestapt, hebben even gekeken wie het stuur voor zich had en toen bleek dat Jan S moest rijden. We zijn maar 3 keer op de verkeerde weghelft beland, dus het ging best goed. Het ergste vond ik alleen dat ik het zelf ook niet eens doorhad dat we verkeerd gingen.

We zijn inmiddels ingechecked in ons hok. Best een leuk verblijf. Erg simpel, maar verder prima. Het uitzicht is geweldig mooi en het waait ook nog. We besluiten te gaan rondkijken naar kitespots. Best moeilijk om plekken te vinden waar je goed bij het strand kan komen. En al helemaal omdat we ook nog eens erg brak zijn. Tussen al de verdwaaltochtjes door, komen we wel erg mooie plekken tegen! Sigatoka Sand dunes (beklommen), de lokale golfbaan, mooie riviertjes, etc. Ik heb zelfs een zeeslang gezien toen ik door het water liep...........

Waar we heel erg aan moeten wennen, maar ondertussen wel heel erg vrolijk van worden is een woordje dat we waarschijnlijk nooit weer zullen vergeten: Bula! Iedereen die we tegenkomen en ziet dat we toeristen zijn, gaat staan zwaaien en roept Bula! tegen ons. Dit betekent zoiets als Goededag en Welkom. De hele dag gaat dit zo door.

Aan het eind van de middag, toen we toch al hadden besloten om niet meer te gaan kiten, vonden we een geweldige spot. Natadola beach. Dit wordt de plek waar we morgen gaan kiten. Helder blauw vlak water, een mooi strand en wind!

Eenmaal terug in ons hok, zien we toch wat enge beestje rondvliegen. Ze lijken op wespen, maar dan fel geel. Nadat we er eentje hebben doodgedrukt besluiten we toch maar om een klamboe op te hangen. Nadat Jan P 's avonds ook nog de steekmuggen had ontdekt (of eigenlijk andersom) bleek dit een goed idee te zijn.