Fiji dag 5. Hiken door de bush

Het is alweer woensdagochtend. We gaan richting de waterval die hier vlakbij moet zijn. We rijden via een trekkerpad naar het dorpje Biausevu, vlak boven Korolevu. Hier is de waterval waar een deel van de film 'Anaconda' is opgenomen. Aangekomen in het dorpje, ontmoeten we onze tourguide, Benji. Een echte bushman. Onderweg vertelt hij ons van alles over de planten en dieren die we tegenkomen, hoe het gebruikt wordt als medicijn, wat je wel en niet kunt eten, en hoe je het kunt klaarmaken. Ondertussen hiken we verder door de bush, waar we meerdere keren door de rivier lopen. Een tocht op zich.

Na een uurtje komen we aan bij de mooie waterval. Onder de waterval kunnen we even lekker zwemmen en visjes fotograferen (Bedankt voor het lenen van je camera Freerk!).

Bij terugkomst in het dorp kopen we wat souvenirs en dingetjes om hier in Fiji weg te geven aan de dames van de ontbijtservice.........

Als we terugkomen in onze hut, is het alweer hoog water. We kunnen weer kiten. 11 en 9 metertjes gaan weer de lucht in voor een lekkere sessie en een korte fotoshoot.

Fiji dag 4. Kiten, reefshark en snapper

Het is dinsdag en we besluiten het vandaag lekker rustig aan te doen. Geen lange ritten met de auto, maar lekker relaxen en wachten op hoog water. Met laag water ligt de lagune bijna droog en komen er stenen boven. Gelukkig hebben we gisteravond met laag water een goede plek gevonden waar geen stenen boven komen.

Om half 12 's ochtends is er meer dan genoeg water en kunnen we los! 11 en 9 metertjes de lucht in knallen maar. Het trekt meteen de aandacht van de lokale bevolking en binnen de kortste keren staat het strand en de rotsen vol met mensen. Taxi's die stoppen, schoonmakers die het werk even neerleggen en toeristen die een praatje komen maken. De foto's vertellen verder genoeg.

Op het strand ontmoetten we een Australier die 16 jaar in Londen had gewoond. Hij ging terug naar Australie en maakte eerst een tussenstop van een luttele 3 maanden in Fiji. Hij vertelde ons verhalen over reefsharks die hier rondzwemmen en lokale golfsurfers die littekens hadden van de haaientanden. Lekker geruststellende verhalen nadat we een grote vis uit de branding zagen springen.............. Een reefshark dus. Gelukkig is dit bij het rif, waar we steeds net niet overheen gaan.

En dan snapper. Dat was het diner in een geweldig restaurant. Goede sfeer, heel goed eten en leuke mensen. We blijven nog lang aan de bar hangen en voor we het weten is het alweer bedtijd. Wat een topdag!

Fiji dag 3 (maandag) Weer wat regen

De dag begint voor ons al vroeg. Het is nog niet eens half 6 als we wakker worden. Rond een uur of 6 besluiten we dan maar om er uit te gaan en koffie te maken. Het is hier al om 5 uur licht, dus het is ook niet erg om het ritme daarop aan te passen. Het is duidelijk dat we tegen het regenseizoen aanzitten, want de dag begint nat.

Vandaag gaan we de auto echt vies maken. Het regent en we gaan de bergen in! Terreinrijden!

Maar eerst even het dorp in. Sigatoka Village. Even naar het internetcafé om een paar verhalen en wat foto's online te zetten, een wegenkaart en wat eten te halen voor onderweg. We gaan het binnenland in, richting Tuvu. Een prachtige route met een wisselend landschap langs de Sigatoka River, leuke kleine dorpjes en ontzettend vrolijke mensen. Regelmatig klinkt er weer het uitbundige Bula! als we voorbij komen. De mensen zitten hier vaak in groepen bij elkaar langs de weg of ergens onder een golfplaten veranda. Uiteindelijk komen we via een trekkerpad, met 25% helling en vol met kuilen, op de droge rivierbedding terecht. Aangezien het al bijna 4 uur was en we pas halverwege het rondje waren dat we wilden rijden, besloten we toch maar om terug te rijden.

Wederom een lange, maar wel erg gave dag, waarop we onderweg erg veel moois gezien hebben. En dan verwacht je dat je met een vieze auto terugkomt, maar zo snel als de regen komt, is ineens ook alles weer droog.

Fiji dag 2. Kiten en regen.

Leeuwarden maakt zich klaar om op stap te gaan. Wij zijn net wakker. Lekker bakje koffie met een geweldig uitzicht vanaf het balkon. Buiten op straat worden we gespot door een paar lokals, die kijhard Bula! roepen en zwaaien. We beginnen de dag meteen alweer vrolijk.

Het is 10.00 's zondagochtend en het waait alweer. Na ons ontbijt zitten we weer even van het uitzicht te genieten. Rustig aan. Fiji Time!

Het is vandaag de beurt aan Jan P om te rijden. Gisteren hadden we de kitespot al uitgezocht. We rijden naar Natadola beach. Toen we aankwamen, zagen we het meteen al. Het waait hard. De wind is iets aflandig en het is 9 meter weer voor Jan P en te hard voor Jan S. Het was erg vlagerig, maar ik heb heerlijk gevaren. 30 graden en 30-35 knopen! Het water is hier gewoon warm. Kitesurfen is hier nog niet echt een bekend fenomeen, dus de locals kwamen al snel kijken wat ik aan het doen was. Bij de eerste sprong klonk er een uitbundig Bula!

Vis zit hier zeker. Toen ik terugvoer richting de kant, sprong er een zilverkleurige vis van een cm of 30 wel 3 meter uit het water! Echt gaaf om te zien.

Jan S heeft zich gelukkig ook vermaakt met filmen en relaxen. Nog geen kitefoto's dus, maar die komen ongetwijfeld nog. Hopelijk komen er nog wat dagen voor hem met wat minder wind.

Na een paar uurtjes hebben we de boel weer ingepakt en zijn we gaan rijden richting Suva. Onderweg hier en daar even gestopt om te kijken naar geschikte kitespots en wat foto's te maken. We hebben nog een mooie plek gezien, waar de wind wat minder vlagerig is. Taunovo Bay.

Toen we de auto hadden gekeerd en op weg terug gingen, begon het te regenen. Maar ja, dat heb je met regenseizoen. No worries, het blijft een steady 23 graden.

Om 18.00 begint de zon hier aan zijn duikvlucht en al om 19.00 flikkert ie echt naar beneden. Het is echt in no-time donker. Fiji in het donker is ook echt donker. Straatverlichting is er niet en de weggetjes zijn slingerend, op en neer door de bergen. Met de regen erbij en ook nog links rijden, is het een vermoeiende terugreis, maar het was wel de moeite waard.

Fiji dag 1

Eindelijk! Ik zie lichtjes beneden. De hele reis was het donker, maar aan de horizon komt ook al wat licht om de hoek kijken. En dan ineens begint het vliegtuig te hobbelen. En voelen we het toestel afremmen. We staan aan de grond. We zijn echt op Fiji. Het is 5.30 in de ochtend, maar we voelen meteen al de warmte. De zon komt op en het is al 23 graden. Heerlijk. Het duurt alleen een eeuwigheid voordat we de tassen hebben en daarna nog een eeuwigheid voor we buiten staan. De auto is gelukkig snel geregeld. De Daihatsu Terios was jammergenoeg niet meer beschikbaar J. We zijn daarom stampvoetend toch maar accoord gegaan een toyota landcruiser. Wat een ontzettend gave bak is dit zeg. Het enige nadeel is dat het stuur aan de verkeerde kant zit. Maar op zich ook wel weer handig. Als je toch links moet rijden..........

We zijn ingestapt, hebben even gekeken wie het stuur voor zich had en toen bleek dat Jan S moest rijden. We zijn maar 3 keer op de verkeerde weghelft beland, dus het ging best goed. Het ergste vond ik alleen dat ik het zelf ook niet eens doorhad dat we verkeerd gingen.

We zijn inmiddels ingechecked in ons hok. Best een leuk verblijf. Erg simpel, maar verder prima. Het uitzicht is geweldig mooi en het waait ook nog. We besluiten te gaan rondkijken naar kitespots. Best moeilijk om plekken te vinden waar je goed bij het strand kan komen. En al helemaal omdat we ook nog eens erg brak zijn. Tussen al de verdwaaltochtjes door, komen we wel erg mooie plekken tegen! Sigatoka Sand dunes (beklommen), de lokale golfbaan, mooie riviertjes, etc. Ik heb zelfs een zeeslang gezien toen ik door het water liep...........

Waar we heel erg aan moeten wennen, maar ondertussen wel heel erg vrolijk van worden is een woordje dat we waarschijnlijk nooit weer zullen vergeten: Bula! Iedereen die we tegenkomen en ziet dat we toeristen zijn, gaat staan zwaaien en roept Bula! tegen ons. Dit betekent zoiets als Goededag en Welkom. De hele dag gaat dit zo door.

Aan het eind van de middag, toen we toch al hadden besloten om niet meer te gaan kiten, vonden we een geweldige spot. Natadola beach. Dit wordt de plek waar we morgen gaan kiten. Helder blauw vlak water, een mooi strand en wind!

Eenmaal terug in ons hok, zien we toch wat enge beestje rondvliegen. Ze lijken op wespen, maar dan fel geel. Nadat we er eentje hebben doodgedrukt besluiten we toch maar om een klamboe op te hangen. Nadat Jan P 's avonds ook nog de steekmuggen had ontdekt (of eigenlijk andersom) bleek dit een goed idee te zijn.

The City of Angels

Een kilometer of 11 boven land zitten we te wachten tot we in de City of Angels gaan landen. We zijn de grote plas al over en hebben zelfs een hoekje van Groenland meegepikt. Niet dat we het gezien hebben, maar we kunnen op een schermpje precies volgen waar we langs zijn geweest, hoe hoog we vliegen, hoe snel etc. Buiten is het op dit moment -51 graden en we vliegen 848 km/uur. Nog 5.30 tot we gaan landen. Verder is hier vrij weinig te beleven behalve film kijken (Ice Age 3 gezien!), muziek luisteren, bier drinken en slapen. Daarom ben ik maar vast het begin van een nieuw reisverhaal gaan schrijven. Tot later!

Het is inmiddels een uurtje of 7 later. We staan voor de aankomsthal, waar we onze tassen meteen konden doorschuiven voor de volgende vlucht. Het meenemen van de extra tas met kitespullen is echt een makkie. Er wordt niets gevraagd, we hoeven niets bij te betalen. Ideaal!

We gaan wat rondlopen langs de vertrek- en aankomsthallen. Lekker de benen strekken na een lange reis. Het verbaast ons dat we gewoon een taxi zouden kunnen pakken en LA in zouden kunnen. Maar dat boeit ons verder niet. Het belangrijkste is: Wakker blijven en even roken.

Gelukkig is het al bijna tijd om te vertrekken. We zitten in de vertrekhal en over een uurtje zijn we airborn. Wederom 11 uurtjes voordat we in het paradijs gaan landen! Er moest nog heel wat gebeuren voordat we de douane voorbij waren, maar dat begint al een beetje te wennen. Laptop uit de tas, zakken leeg, riem af, schoenen uit (arme medereizigers......) en onze verblijfspapieren weer inleveren. Maar we zijn er klaar voor. Next story: Paradise!

Londen

Vandaag is de trip echt begonnen! We zitten in Londen. 14.00 vertrokken van Schiphol en een kwartier eerder weer geland. Ze hebben hier extra wintertijd ofzo. In ieder geval moest de klok alwéér een uur terug, waardoor het ineens vroeger was dan toen we vertrokken.

Maar goed. Op schiphol begon het alweer fantastisch hoor. Staan we bij de bagage incheckbalie, komt Ydwer ineens aangelopen......... Ach ja, Schiphol is maar klein natuurlijk. Hij moest Bas Koole wegbrengen voor een trip naar Brazilie.

Eenmaal in Londen zijn we, na het inchecken in het hotel, ook nog maar even het centrum in gegaan. De reis met bus en de Underground duurde langer dan de vlucht van Amsterdam naar Londen. Maar wel leuk om een keer mee te maken. Een nog een stuk veiliger dan lopen trouwens, want die gevaarlijke gekken rijden hier allemaal links.

Londen zelf viel een beetje tegen eerlijk gezegd. We hadden er iets meer van verwacht. Alleen de Pizza was wel erg goed. En eindelijk ook lekker een biertje! Een KOUD biertje MET schuim! En een overdreven aardige ober. Totdat hij geen fooi bleek te krijgen...........

De dag was snel om, maar we hebben eindelijk het gevoel dat we op vakantie zijn. Morgen wordt echt een lange dag.

Groeten,

Jan en Jan

Aftellen deden we al, maar.........

Het schiet nu toch aardig op! Komende woensdag zitten we in Londen. Het eigenlijke startpunt van onze trip. Druk bezig met de laatste voorbereidingen. Spullen bij elkaar zoeken, de laatste dingetjes kopen en de tassen inpakken.

We hebben er ontzettend veel zin in en het duurt ons allemaal veel te lang. Maar langzamerhand verstrijken de dagen en komt het dichterbij. Af en toe kijk ik wat foto´s of filmpjes van Fiji en Australie op internet of ik speur Google Earth nog eens af naar mooie plekken die ik tot nog toe had gemist. Geweldig om te zien hoe mooi het daar is, maar ondertussen besef ik nog steeds niet dat ik daar volgende week live bij ben. Dan zitten we op Fiji en hebben we de eerste dag daar er al op zitten.

We moeten eerst maar eens met al ons hebben en houwen op Schiphol staan. Misschien dat het dan tot ons doordringt waar we naartoe gaan?

Groeten,

Jan en Jan